De dag dat we het vaste land van Rusland moesten verlaten brak aan. Nog maar 125 kilometer scheidde ons van de Europese Unie. Op 8 kilometer van de Russisch-Estische grens werden we staande gehouden: “Paspoorten graag!”. Het bleek een voorcontrole van de grenscontrole. Natuurlijk. Gelukkig slaagden we met vlag en wimpel en mochten we door naar het echte werk. Nou ja, dat viel tegen. We hebben nu ook weer een record verbroken. Gaat u ervoor zitten. Of eigenlijk, bespaar u de moeite want tegen de tijd dat u zit, zijn wij al de grens overgestoken. We klokten 45 minuten! Het spannendste moment was het moment dat de mevrouw van de douanecontrole aan de Russische kant onze registratie van ingang van Rusland niet kon vinden (wel onze andere registraties want ze leek een paar keer onder de indruk). Als ze die registratie meteen had gevonden, was deze grens nog sneller dan de grens van Polen-Oekraïne gegaan. Waar gaat het toch heen? Grenzen horen in vergelijking met hun willekeur hopeloos gecompliceerd te zijn. De Estische grenscontrole was zo mogelijk nog rustiger. We hadden niet eens tijd om van het uitzicht op de brug over de grensrivier Narva met haar twee forten te genieten. 45 minuten, meer konden we er niet van maken. Omdat het zo snel ging konden we ons een tussenstop permitteren. Het werd Tallinn. Onder het genot van het zonnetje dat even tussen de buien door scheen aten we onze lunch op het prachtige en oude Raadhuisplein. Ons parkeerkaartje verliep en dit was ook het startsein voor de regen, de buien dienden zich weer aan. De reis naar Riga verliep voorspoedig. Hier en daar hebben we de Oostzee al gezien en inmiddels is ook de zon weer doorgebroken. Een graad of 23 zorgt ervoor dat we eindelijk weer zonder jas over straat kunnen, maar ook dat we niet compleet wegzweten.
Riga betekent ook een einde aan de mannetjes, niet zelf mogen tanken, lekkere thee, spookrijdende politie met zwaailichten (op de doorgaande weg in Moskou…), goedkoop eten, nog goedkopere brandstof, koepeltjes, Cyrillisch en een einde aan de heerlijke Russische logica. We zijn weer in het Westen (“Maar Estland is mooier”). Of toch niet…
Reisblog Gerard & Tessa