Zoals al eerder vermeld zijn we vanmorgen om iets over drieën vertrokken. En wat gingen we als de brandweer. Als een geolied team dat al jaren met elkaar dezelfde reis aflegt, zo gesmeerd ging het. Om 11.00 waren we al tweehonderd kilometer en een grens verder dan gepland. En uiteindelijk liepen we zo ver voor op het schema dat we tijd over hadden om in Krakau wat te eten en een rondje door het centrum te lopen. En wat is het weerzien met Oost-Europa weer fijn en als vanouds. Dezelfde knackworstjes lagen alweer op ons te wachten bij het tankstation. Dezelfde weg direct na de Duitse grens was weer op dezelfde manier niet onderhouden. En dezelfde Polen hadden dezelfde haast als altijd – #drukken. Maar wij hebben weer dat vertrouwde gevoel van rust, reinheid en Oost-Europese choas. Wij hebben weer vakantie.
Vertrek (NL)
Zojuist (3:10) zijn we uit het mooie Berchem vertrokken in de richting van Berlijn. We hopen daar rond 12:00 aan te komen.
Voor de goede orde hebben we de kilometerstand maar even opgenomen:
Verzekering en kentekenplaten
Voor een bezoek aan Rusland met de auto heb je natuurlijk wel een geldige autoverzekering nodig. In theorie kan dat aan de grens geregeld worden, maar omdat de grenzen al lang genoeg duren regelen we dat liever vanaf de bank thuis. We hebben daarom weer een (tijdelijke) autoverzekering die ook in Rusland geldig is.
Verder hebben we twee witte kentekenplaten besteld zodat we in Rusland niet zo opvallen met de knalgele platen:
Visumaanvraag
Nadat we (eindelijk) de Ruslandverklaring van onze reisverzekering binnen hebben heeft Tessa vandaag een bezoekje gebracht aan het consulaat, of eigenlijk een voorpost daarvan. Daarmee is het visum aangevraagd en het hoopvolle wachten begonnen:
De Kosmonauto of het klein APK-avonturenboek
Ook komend jaar hopen we weer af te reizen naar het oosten van het Europees schiereiland. Daarvoor moest alleen wel de Kosmonauto nog even door de keuring. En daar ging het mis. Of bijna mis eigenlijk. Het begon met een voorkeuring zodat we wisten wat er op ons afgehuppeld kwam. Toen bleek dat de fuseekogel aan het eind van zijn Latijn was. Meneer De Fuseekogel was vervangen, toen bleek dat de remmen roet in het eten gooiden. Na ook dit opgelost te hebben werd er vrij letterlijk roet in het eten gegooid: de CO-verhouding in de uitlaatgassen was te hoog. En toen hadden we bijna een nieuwe auto en een bijna nieuwe auto. De inhoud onder de motorkap van de Kosmonauto was namelijk zo goed als compleet vervangen om die CO-waardes maar naar beneden te krijgen, maar niets mocht baten. We hadden zelfs al een afspraak staan bij een autoverkoper om voor een nieuwe auto te gaan kijken, maar een dag van te voren bleek dat het vervangen van de bougies toch genoeg was om door de keuring heen te komen. Nu nog de distributieriem vervangen…
P.S.: dit is ook de officiële start van een nieuwe blog over onze avonturen met de gebroeders Karamazov (A. en P.) die ons deze zomer zullen vergezellen in de Kosmonauto op weg naar het barre oosten.
