Dag 3 – Rust? (Praag, CZ)

We zijn in Praag, een stad die een frisse mix is van Krakau, Wenen en Boedapest. De theorie van Venetië gaat hier behoorlijk op. Omdat het zondag is starten we de dag in rust: in een ontbijtzaal met rumoerige Duitsers en veel galm. We vervolgen onze weg naar de stad die vrij rustig is voor een toeristische hotspot. In Oost-Europa kun je dan twee dingen doen: veel harde dance aanzetten in de hoop dat je opvalt of juist zo stil mogelijk zijn zodat je elitaire mensen aantrekt. We voelen ons bij beiden niet echt comfortabel, dus gewoon een rondje lopen door de stad en naar de synagoge is meer dan zat. Praag heeft een astronomische klok waar om twaalf uur ‘s middags de apostelen allemaal even gedag komen zeggen. Deze klok hoort bij het raadhuis en we hoopten daar wat meer te weten te komen over de wonderlijke combinatie van heiligen en sterrenbeelden, maar de mevrouw die in het Duits uitleg kon geven moest al erg hard werken om überhaupt Duits te praten, dus hoorden we maar geduldig haar verhalen bij elke vaas en elk tapijt dat zich in het raadhuis bevindt aan (klinkt minder dan dat het is; oh, by the way, op 21 juni 1621 werd er iemand in de kelder van het raadhuis onthoofd geloof ik). Praag is mooi en bevalt wel, maar het is ook de eerste grote stad die we sinds tijden bezoeken en we worden weer geconfronteerd met alles wat daarbij hoort: rioollucht, drukte, herrie. Het is even schakelen. De Joodse wijk is in dat opzicht een oase en is een aanrader voor iedereen die van bezinning, cultuur en geschiedenis houdt. De zondag daar beleven was het hoogtepunt.