Dag 4 – Voetenwerk
We zitten – tot enige onrust leidend bij het thuisfront – in een hotel aan de muur van het Vaticaan. Het werk vindt het goed als ik zondag terugvlieg in plaats van gisteren. Gerard is donderdag gearriveerd en zo hebben we nog twee dagen in Rome.
Rome is een loopbare stad. Als je geen kapotte voeten hebt. Van het Vaticaan lopen we via de Engelenburcht naar het oudere gedeelte. Wat eigenlijk nog steeds erg vaag is gezien de omvang van Rome sinds mensenheugenis. Maar we gaan over de Tiber dus naar het Pantheon en het Colosseum en alles wat zich daar tussenin bevindt en de leeftijd van 2000 tot 300 jaar heeft. (We laten het qua bouwstijl potsierlijke monument van Victor Emanuel II even achterwege)
Onderweg drinken we beiden een hip thee- en koffiedrankje waarvan de verkoper ons heeft overtuigd om er tapioca aan toe te voegen. Persoonlijk riep dit Kuifje-erlebnissen bij ons op, maar de verkoper probeerde het nog aantrekkelijker te maken door te zeggen dat het echt geen smaak heeft en een chewy bite geeft aan het drinken. De journalistieke geest van Kuifje heeft ons meer over de streep getrokken dan het verkooppraatje. Eenmaal tapioca ervaren bleek het verkooppraatje helaas de waarheid. Laten we het erop houden dat tapioca qua smaak inderdaad niet avontuurlijk is, maar als je niet weet wat er in je thee drijft en waar je op zit te kauwen is het wel degelijk een experience.
Het is stralend weer en bij het Pantheon eten we een pizza en – uiteraard – lasagne. U mag gokken bij wie welk gerecht hoort.
Na een wandel- c.q. strompeltocht naar het Colosseum en het Forum is het voor één paar voeten toch echt genoeg geweest. Zelfs de 250 meter naar de ijswinkel zijn nu een bijna niet te overwinnen hindernisbaan. Morgen zoeken we tactisch een museum op.