Dag 5 – Ciao bella

De laatste dag is alweer aangebroken. Onze vlucht vertrekt pas om half zes ‘s avonds dus we hebben nog wat tijd. Omdat lopen niet echt een optie meer is, gaan we naar een museum. Uiteraard is het een museum over de Romeinen en het ligt ook nog eens tactisch bij station Termini wat weer handig is met het oog op onze naderende terugreis. Het museum bevat een aantal fraaie oude beelden, mozaïeken en fresco’s. Hier staat ook voor iedere leerling Latijn een beroemd beeld van Augustus als priester en een meneer met een discus. We drinken onze laatste ijskoffie op station Termini en langzaam zakken we af richting vliegveld Fiumicino. Ruim op tijd checken we in, gaan we door de douane en eten we onze laatste maaltijd in Italië. Dag, goed eten. Bij het inchecken groeten we nog de directeur van Centraal Beheer die hetzelfde goede idee had als wij en dat is dan de symbolische afsluiter van de conferentie waar het allemaal mee begon. Eenmaal in het vliegtuig blijkt Gerard een eind naar achter te zitten en beland ik naast twee oudere Nederlanders die ook een stedentripje achter de rug hebben. Mevrouw ziet haar kans schoon om uitgebreid te gaan keuvelen en oerhollands te mopperen op het Engels van KLM, de zwartepietdiscussie die het sinterklaasfeest verpest (‘schaf het hele feest dan maar af’) en een Romeinse stadstour die haar nieuwe dingen beloofde maar dat niet deed. Gelukkig duurt zo’n vlucht maar twee uur… Inmiddels rijden we in een ontprikkelende auto naar huis. Ondanks alle blaren, spierpijn en pijnlijke knieën kijken we terug op een paar geweldige dagen in Rome. De stad, het weer en het werk was alles meer dan waard. Wie weet waar het volgende avontuur ons brengt. Maar voor nu: arrivederci!