Waren we gisteren in west-Servië, vandaag hebben we het oosten bezocht. De rivier de Donau vormt een deel van de grens met Roemenië. Dit gedeelte van de rivier loopt door Europa’s grootste kloof. Terwijl we sms’jes kregen van onze providers met “Welkom in Roemenië”, stonden we het Servische (en ook Roemeense) natuurschoon te bewonderen. We hadden weer prachtig weer, weer erg warm, zelfs voor Serviërs. En terwijl we voor het eerst het uitgehakte gezicht van de dappere strijder en laatste koning van de Thraciërs zagen in de rotswand van de Donau, werden we bepaald bij het begin van deze dag. Toen kregenwe te horen dat we het gezicht van onze dappere strijdster en oma niet meer zouden zien. Hoewel het nieuws van het overlijden van oma Van der Velde niet onverwachts kwam en we goed afscheid van haar hebben kunnen nemen, is het toch een zwarte rand die deze dag zou omgeven. Oma, de hemel ziet er vast nog veel mooier uit dan wat wij vandaag hebben gezien. Het ga u goed.
Reisblog Gerard & Tessa