Met bijna 3000 kilometer op de teller naderen we de metrische helft van onze reis. De reis van vandaag droeg hieraan bij. We vertrokken van de Russische grens naar Moskou, een reis van iets minder dan 600 kilometer. De wegen waren goed begaanbaar en het landschap varieerde van velden tot de karakteristieke berkenbossen. Hoewel het beeld leeft dat Rusland vlak is, voerde onze reis door een glooiend landschap. Bij Ryl’sk doet het zelfs denken aan Zuid-Limburg. Langs de weg staan soms hier en daar wat mensen die paddenstoelen, aardappels of watermeloenen verkopen. We kwamen ook nog een onderdeel van het Russische leger tegen dat in een dalletje een schietoefening ging doen. Hoe dichter we Moskou naderen, hoe minder oud de vrachtwagens worden. Oude Lada’s blijf je tot aan het Hermitage zien leert de ervaring. Zelfs op de tolweg kwamen we nog fietsers tegen. We zijn dit keer geen enkele keer aangehouden – ondanks dat we meer dan het dubbele aan politie op onze wegen zagen. Wat de meer ervaren Ruslandgangers niet meer opvalt, maar de gebroeders zeer terecht opmerkten is dat er overal in Rusland wel tankstations en bushaltes te vinden zijn. Mocht je een tankstation missen, dan is dat niet meteen een ramp. Voor een uitgestrekt en bij vlagen verlaten land als Rusland is dat goed geregeld.
Laat ik hier ook even gebruik maken van de gelegenheid om een opmerking te plaatsen over de Russen zelf. Russen hebben de naam nors te zijn en politiek gezien vinden de meeste mensen Rusland maar eng. De man die het hotel in Ryl’sk bestierde wilde heel graag weten wat ‘dankjewel’ in het Nederlands was en de volgende bedankte hij ons. In het Nederlands. Dezelfde man was ook ontzettend geïnteresseerd in ons en zorgde dat ons niets tekort kwam. En dit was geen standaard hotelgastvrijheid. Een juffrouw bij de benzinepomp hielp ons netjes en zei een paar keer sorry, omdat ze een koffie van onze bestelling had gemist. De beheerder van ons appartement in Moskou kreeg het voor elkaar af te dingen bij de parkeerwachter zodat onze auto nu niet alleen op een afgesloten terrein staat, maar nu ook voor de prijs van vier nachten in plaats van vijf dagen geparkeerd is. Uiteraard zijn er norsere Russen (die hebben we vandaag nog gezien bij de tolpoortjes), maar we kennen de Russen ook als hierboven: mensen die open staan voor je, beleefd zijn en met je mee willen denken.
Aangekomen bij Moskou hebben we nog even de tijd gedood in een gruwelijk duur winkelcentrum (met vieze of heerlijke chocolade’melk’, ligt eraan wie je het vraagt) zodat we de avondspits zouden vermijden. Toen die voorbij was reden we de futuristische skyline van de hoofdstad van Rusland tegemoet. Bijna foutloos reden we langs de Moskva en het Kremlin naar ons appartement. In hartje centrum zitten we meer dan goed de komende dagen.