Dag 3 – De eeuwige stad

Oke, ik kan dit op maar een paar uur slaap. Er zijn hele volksstammen die op slaapgebrek prima kunnen doen alsof ze functioneren (ouders?). Mijn voeten doen het inmiddels niet meer en ik zit in een fase dat ik inmiddels vind dat zwarte ballerina’s ook onder business attire vallen. Het laatste deel van de conferentie is aangebroken. En weer is alles georganiseerd om indruk te maken: het beeld en geluid, de intermezzo’s, sprekers van Microsoft en professoren. En dan mogen wij. Of nou ja, mijn collega. Samen met een collega uit Zwitserland doen ze hun presentatie over het gebruik van data en het slaat aan. Mensen schrijven, maken foto’s van slides. Fijn om te zien dat de filosofie die we uitgedacht hebben aanslaat. En net als je denkt dat je alles wel gezien hebt, word je geconfronteerd met een fenomeen waar ik nog nooit van had gehoord: de farewell lunch. Blijkt gewoon een fancy woord voor nog meer netwerken en de afgelopen 24 uur recenseren alleen dan onder het genot van een – wederom – culinair hoogstandje. Langzaam druppelt iedereen terug naar de luchthaven. Iedereen? Nee, slechts één medewerker houdt dapper stand. Ja, mensen: we zijn nog steeds in Rome. Collega is naar huis, maar de avonturen van Gerard en Tessa gaan nog door.