We hoeven pas om twaalf uur in het hotel te zijn voor de generale repetitie van beeld en geluid. Dat is natuurlijk genoeg tijd om nog even terug te gaan naar het Forum.
Mijn collega is een keer eerder in Rome geweest, maar heeft het Forum toen gemist. Hij kan bijna niet enthousiaster zijn om het te gaan bezoeken. Aangekomen bij het Colosseum blijkt dat we een ticket moeten kopen. Online. Maar ter plekke kunnen we de tickets fixen en eenmaal binnen heeft de collega het gevoel of alles op z’n plek valt.
We lopen door eeuwenoude ruïnes en zijn op de plek waar voor eeuwen het centrum van de Europese macht was. Als het nu al zo indrukwekkend is, hoe overweldigend moet het geweest zijn voor krijgsgevangenen en bezoekers die naar Rome kwamen? Het zijn niet eens de bakstenen die nog gaaf zijn, maar het is de schaal. Alles is zo groot maar ook zo efficiënt neergezet. We hebben daarnaast prachtig weer en er zijn bijna geen toeristen.
Als we weer terug zijn in het hotel begint de conferentie. De lunch is een culinair hoogstandje. De opening is gericht op indruk maken. Sprekers zijn goed. De directies en allerlei hoger management borrelt en babbelt en wanneer het diner aanbreekt voel ik me een beetje barbaars. Geshuffled zit iedereen door elkaar en ik heb geen idee welke van de drie vorken ik als eerst moet gebruiken. Afkijken helpt. Wie weet denken mensen nu dat ik bedachtzaam ben ofzo.
Nadeel van zo’n dag? Je voeten doen zeer, want hakken en de bedtijd ligt ver na die van mijn gebruikelijke…
Reisblog Gerard & Tessa