Gisteren in Lvov hadden we heerlijk weer: niet te warm, niet te fris, af en toe een windje. Kortom genieten. Vandaag regende het daar dus was het tijd voor de Molletjes om naar de Karpaten te rijden. Deze bergen liggen ten zuiden van Lvov. Aan alles merkten we dat we de stad uit waren:
– We hebben namelijk bijna een kip aangereden.
– De (snel-)weg werd bevolkt door fietsers, paarden en wagens.
– Er bestaat een verkeersbord “verboden voor paard en wagen”.
– De kinderkopjes zijn niet vervangen.
– In plaats van een verkeerslicht om verkeer te regelen bij wegwerkzaamheden (door een Turks bedrijf) stonden er twee mannetjes met een rode en een groene vlag (waarschijnlijk zou dat ook nog goedkoper dan een lichtje zijn).
– Om vijf uur kwamen de koeien naar huis lopen en die moeten dat natuurlijk over de weg doen (gelukken hadden die van die grote bellen).
– En wat natuurlijk ook een hint van landelijk gebied was, waren de dikke witte rookwalmen van kleine onkruidhoopjes die het liefst direct naast de weg werden verbrand.
De weg werd langzaam maar zeker steeds basaler totdat we uiteindelijk over kuilen, losse stenen en zand reden (de TomTom dacht dat dat een goed idee was). Wat wil je ook als je de Karpaten gaat bezoeken.
Na een kleine drie uur rijden kwamen we aan bij een waterval die we voor 20 hryvnia (€0,60) mochten bekijken. Wat frappant was, was dat de mensen die de 20 hryvnia inden militairen waren. Je zou toch zeggen dat die ergens anders harder nodig zijn… De waterval is zeer de moeite waard en lijkt nog niet heel bekend (lees: toeristisch). Het was er erg rustig en de buitenlanders die we tegenkwamen kwamen uit Zuidoost-Polen, Slowakije en Tsjechië wat allemaal toch dicht in de buurt ligt.
In deze streek worden er ook veel eigengemaakte sappen en wijnen verkocht. De wijnen zijn niet de wijnen die u zich nu voorstelt. Denk aan een glazen fles. Doe daar dan een soort van goedje in met de kleur van wodka. Voeg daar wat bossige dingen aan toe (dennenappels, bessen, takjes of kruiden). Laat dit trekken en het ziet er bijzonder uit. Een verkoopster liet ons proeven en het smaakt echt lekker. Het lijkt alleen alsof je de Karpatische natuur op sterk water mee naar huis neemt (wat eigenlijk ook wel zo is…).
Na de waterval reden we door naar ons hotel dat lijkt op ons hotel in Zhytomyr vorig jaar. Klein verschil: hier spreekt het personeel echt alleen Oekraïens. En wij niet…
