Dag 17 – Labyrint (Malmö, S)

We zijn in Zweden en als je Zweden zegt, denk je IKEA. Dus waar kun je beter naartoe gaan voor je eerste toeristenbehoeften in plaats van souvenirwinkels en restaurants? Juist, IKEA in Zweden. Bijkomend voordeel: misschien waren er wel andere toeristen met hetzelfde idee, maar doordat er veel IKEA’s zijn en de winkels zo groot zijn, hebben wij ze niet gezien. De IKEA-ervaring begon al voor de eindbestemming bereikt was. Het pand zat verstopt op een soort woonboulevard meets industrieterrein, waardoor we in eerste instantie aan de verkeerde kant van de snelweg zaten. De wegwerkzaamheden hielpen ook niet mee, maar uiteindelijk had onze navigatie een route dwars door een parkeergarage heen gevonden. IKEA’s hebben altijd grote parkeerterreinen en deze IKEA was geen uitzondering. Er was een ingang voor laden en lossen, er was een ingang voor mensen die slecht ter been zijn, een ingang voor gezinnen, nog een ingang voor laden en lossen maar dan voor klanten en uiteindelijk een ingang voor het gepeupel waar wij bij horen. De auto was dan eindelijk op de goede plek geparkeerd, het feest en zoek de tien verschillen kon beginnen. Verschil nummer 1: op de draaideur staat geen “hej* *Zweeds voor hallo“. In Nederland is de draaideur van IKEA relatief zen en leeg, afgezien van de begroeting die erop geplakt is. Hier waren heel veel stickers op de deuren geplakt. De draaideur duurde te kort om ze allemaal te lezen, maar er was geen hej. Eenmaal binnen was rechts van ons een cafeetje met daimtaart, voor ons een roltrap en tussen de roltrap en het café een plattegrond. U leest het goed: een plattegrond. En het was geen ontruimingsplan. Deze plattegrond had een u-bent-hier-stip, een legenda en de onthulling waar welke afdeling zich bevond. Nog een beetje beduusd zijn we maar naar helemaal boven gegaan om ons vervolgens naar beneden te werken. We kwamen aan op de derde verdieping (verschil nummer vier) bij het restaurant. Want waar kun je nu beter Zweedse balletjes eten dan bij een IKEA in Zweden (ze zijn trouwens in de aanbieding bij de supermarkt om de hoek van ons hotel). In het restaurant bleek de IKEA-familypas gewoon te werken, alleen is de gratis thee of koffie in het weekend op. Als we meer dan honderd euro zouden besteden in de IKEA zelf, kregen we onze maaltijd gratis. Drie seconden hebben we overwogen een paar keukenkastjes mee te nemen, maar het formaat is zo onhandig. De vegetarische balletjes bleken goedkoper te zijn dan de “echte” balletjes en hier krijg je er doperwtjes bij en als je durft aardappeltjes gekookt in schil. Omdat we dus thuis met de keuken bezig zijn, hebben we die afdeling bekeken. We konden met de roltrap naar beneden en kwamen terecht op een verdieping, tsja, hoe leg je dat uit? Op die verdieping was een deel zoals je dat in Nederland ook ziet met allemaal samples van deurtjes en aanrechtbladen. Maar er leek ook een soort van kantoor ingericht te zijn voor de keukenontwerpers en keukenplanners. Er waren zelfs stilteruimtes leek het wel. En dan was er nog een gedeelte met showkeukens. Omdat de verdieping rond was, kon je met de roltrap naar beneden in een oogopslag dit dus allemaal zien. Het was alsof je in de Lion King op die rots staat te overzien welk land je straks gaat overheersen, met in je achterhoofd je innerlijke voice-over: “Daar is het schaduwland, smållland, daar moet je ver van weg blijven.” Inmiddels hadden we de keukens wel bekeken en wilden we weer gaan. We bereidden ons mentaal voor op een barre tocht door wat in Nederland de onderste verdieping zou zijn met misverstanden in de vorm van allerlei handige spulletjes die je niet nodig dacht te hebben, maar wederom zijn we nog steeds in Zweden: we konden met de roltrap gewoon naar beneden en direct naar buiten. Het enige wat we tegen zijn gekomen zijn een paar stinkende kaarsen en een meetlat voor toegang tot het schaduwland. Natuurlijk waren er zat overeenkomsten. Ik bedoel, het was vrij duidelijk dat we ons in een IKEA bevonden. Maar waar je ook bent ter wereld: in Rusland, Zweden, Nederland of Oekraïne: er zijn altijd kinderen die zich suf vervelen en gaan lopen klieren.